วัดวรโพธิ์ ถือเป็นหนึ่งในโบราณสถานที่สำคัญและมีความเก่าแก่ในประเทศไทย ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของคลองฉะไกรใหญ่หรือที่รู้จักกันในชื่อคลองท่อ จากประวัติศาสตร์ที่หลงเหลืออยู่ ไม่ปรากฏหลักฐานชัดเจนว่าวัดวรโพธิ์นี้ถูกสร้างขึ้นเมื่อใด อย่างไรก็ตาม จากข้อมูลในพระราชพงศาวดารบางฉบับ มีการกล่าวถึงว่าพระศรีสิน ซึ่งเป็นพระสงฆ์ผู้มีชื่อเสียงและนับถือมากในสมัยนั้น ได้บวชอยู่ที่วัดระฆัง และมีสมณศักดิ์เป็นพระพิมลธรรมอนันตปรีชา
ตามประวัติศาสตร์ เหตุการณ์ที่น่าสนใจคือ พระศรีสินได้มีบทบาทสำคัญในการชิงราชบัลลังก์จากพระศรีเสาวภาคย์ และต่อมาได้ขึ้นครองราชย์ด้วยพระนามว่า "พระเจ้าทรงธรรม" ระหว่างปี พ.ศ. 2153 ถึง พ.ศ. 2171 ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่มีการเปลี่ยนแปลงอำนาจในบ้านเมืองอย่างมาก และวัดวรโพธิ์นับเป็นสถานที่ที่มีความสำคัญในเหตุการณ์เหล่านี้
นอกจากนี้ วัดวรโพธิ์ยังเป็นที่เล่าขานกันในหลายตำนานและเรื่องเล่า สะท้อนถึงวัฒนธรรมและความเชื่อทางศาสนาของชาวไทยในอดีต การเข้าใจประวัติศาสตร์และความหมายของวัดวรโพธิ์จึงไม่เพียงแต่เป็นการเรียนรู้เกี่ยวกับสถาปัตยกรรมหรือศิลปะเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการศึกษาเรื่องราวทางประวัติศาสตร์และความเชื่อที่เกี่ยวข้องกับวัดนี้ด้วย
วัดวรโพธิ์ เป็นหนึ่งในวัดที่โดดเด่นและมีความสำคัญในประวัติศาสตร์ไทย ภายในวัดนี้ประกอบด้วยปรางค์ประธานที่มีความงดงาม โดยรอบของปรางค์นี้มีระเบียงคตที่ล้อมรอบไว้ แม้ว่าในปัจจุบันสิ่งที่เหลืออยู่เพียงแค่ฐานของปรางค์ แต่ก็ยังสามารถสะท้อนถึงความวิจิตรและความยิ่งใหญ่ในอดีตได้อย่างชัดเจน
ด้านทิศเหนือของปรางค์ประธาน ยังคงมีซากของอาคารโบราณที่ปรากฏให้เห็น ได้แก่ วิหารและเจดีย์เหลี่ยม ซึ่งเป็นส่วนที่เล่าถึงประวัติศาสตร์และศิลปะในยุคนั้น ในขณะที่ทางทิศใต้ของวัด มีพระวิหารที่สำคัญซึ่งเป็นที่ประดิษฐานรอยพระพุทธบาท ที่นี่ไม่เพียงแต่เป็นสถานที่สำหรับการสักการะ แต่ยังเป็นที่เก็บรักษาวัตถุโบราณและศิลปะที่มีค่า
นอกจากนี้ อาคารโบราณสถานของวัดวรโพธิ์ทั้งหมดนี้ ล้อมรอบด้วยกำแพงวัดอีกชั้นหนึ่ง ซึ่งไม่เพียงแต่เป็นการป้องกันและกำหนดเขตของวัด แต่ยังสะท้อนถึงแนวคิดในการออกแบบที่ให้ความสำคัญกับความเป็นระเบียบและความสง่างาม ทุกอาคารในวัดนี้หันหน้าไปทางทิศตะวันออก ซึ่งไม่เพียงแต่สอดคล้องกับหลักธรรมชาติในการสร้างวัด แต่ยังเป็นการสะท้อนถึงความเชื่อทางศาสนาและปรัชญาที่ฝังลึกในวัฒนธรรมไทย